محمدحسین یگانه (۱۲۹۷ تا 1371 در روستای داغیان از توابع قوچان ( نوازنده دوتار اهل ایران است. از ابتکارات یگانه می‌توان به ترجمهٔ منظوم متون ترکی برخی از منظومه‌ها همچون زهره و طاهر و ابراهیم ادهم به زبان فارسی اشاره کرد.
او تحصیلات ابتدایی را در مکتبخانه گذراند و دیپلم نظام قدیم را در همان روستا گرفت. یگانه در کنار کار کشاورزی به آرایشگری و طبابت سنتی نیز می‌پرداخت. او در جوانی روستا را ترک کرد و هفت سال در روستای تیتکانلو به سر برد. در آن زمان، با دوتار آشنایی مختصری داشت و به سبک قدیم دوتار می‌نواخت. عوض‌محمد و خان‌محمد بخشی نخستین استادانش بودند. بعد از شهریور ۱۳۲۰، نزد محمد جوزانی که سرامد دوتارنوازان منطقه بود، به یادگیری دوتار پرداخت. غلام‌حسین زیره نیز از استادانش بود.
یگانه همچنین صدای گرم و رسایی داشت و در کارهای نمایشگری مثل شبیه‌خوانی، هیاتهای مذهبی و... شرکت می‌کرد. او با هنر نقالی هم آشنایی کامل داشت و شاهنامهٔ فردوسی را بخوبی می‌خواند. وی از جمله بخشی‌های معروف شمال خراسان بود. یگانه دوتارش را ترکی می‌دانست؛ اما به ترکی، کردی و فارسی آواز می‌خواند. وی همچنین از مقامهای ترکمنی، درگزی، قوچانی، کردی و باخرزی در اجراهایش استفاده می‌کرد. یگانه در سال ۱۳۷۱ درگذشت. او نواختن دوتار را به بچه‌های خود نیز آموخته است، تا این سنت در میان خانواده از بین نرود. از فرزندان او استاد محمد یگانه، موسی‌الرضا و حمیدرضا این هنر را دنبال کردند.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
